Do Dooma (a zwłaszcza jego kontynuacji) powstały setki nowych poziomów stworzonych przez fanów. Dziś nauczymy się jak z nich korzystać.

Nie jest przypadkiem to że publikuję ten poradnik akurat teraz. Niedawno Voyager poinformował o tym, że John Romero stworzył nową planszę do Dooma II i sprzedaje ją w swoim sklepie online, a dochód w całości zostanie przeznaczony na pomoc dotkniętej wojną Ukrainie.

Wiem że wśród fanów strzelanek informacja spotkała się z ciepłym przyjęciem, ale też jednocześnie widziałem głosy, świadczące o tym, że nie wszyscy wiedzą „z czym to się je”. Jeżeli zatem przed kupnem planszy powstrzymała was myśl, że nie będziecie wiedzieć co później z nią zrobić to spieszę z pomocą.

Na starcie wspomnę, że poradnik ma też swoją wersję filmową, gdzie wszystko pokazuję i objaśniam, więc jeśli coś w tekście nie będzie jasne, lub po prostu wolicie oglądać, niż czytać to polecam (w komentarzu pod filmem jest „spis treści” z dokładnymi odnośnikami):

A teraz do rzeczy. Tematy na dziś są takie:

Co to jest „GZDoom”, jak to zainstalować i uruchomić

GZDoom to tak zwany „port źródłowy”, czyli unowocześniona wersja Dooma, którą fani stworzyli w oparciu o kod źródłowy udostępniony przez id Software. „Unowocześnienie” oznacza w dużej mierze zniesienie różnych ograniczeń, które miał oryginalny Doom (to temat na osobny tekst), co z kolei daje twórcom poziomów więcej swobody i możliwości. Pojawiają się tutaj również nowe cechy w samej grze, jak możliwość swobodnego celowania myszą w osi Y, skakania, lub kucania, ale wszystkie te rzeczy są opcjonalne – jeżeli ktoś woli grać w Dooma tak jak to wyglądało w oryginale, to GZDoom też daje takie możliwości, a ewentualne różnice są wtedy tak minimalne, że jeżeli macie na tyle wiedzy, żeby je zauważyć, to najprawdopodobniej ten poradnik i tak nie jest dla was 😉

John Romero zaznaczył, że aby zagrać w jego najnowszy poziom i tak potrzebny jest nowoczesny port źródłowy, bo plansza może nie działać z oryginalnym Doom II, więc nie ma co się zastanawiać – taki port to mus, a GZDoom jest prawdopodobnie tym najbardziej powszechnie używanym. Oto jak go zainstalować i uruchomić:

  • Wejdź na stronę zdoom.org i przejdź do sekcji „downloads”

  • Ściągnij najnowszą wersję dla swojego systemu operacyjnego. Na potrzeby tego poradnika zakładamy, że takim systemem jest Windows

  • Ściągnięty plik .zip rozpakuj dowolnie wybranym programem do nowego folderu. GZDoom nie ma obecnie żadnego instalatora, więc to wypakowanie wystarczy
  • Jeżeli zamierzasz grać w dodatkową planszę przewidzianą dla pierwszego Dooma, to skopiuj do folderu gdzie umieściłeś GZDoom plik DOOM.WAD – znajdziesz go w folderze, w którym masz zainstalowanego oryginalnego Dooma. Analogicznie, jeżeli zamierzasz grać w dodatkową planszę przewidzianą dla Doom II, to będziesz potrzebował plik DOOM2.WAD. Jeżeli nie posiadasz oryginalnej wersji żadnej z tych gier, to zerknij do sekcji „Darmowa i legalna alternatywa jeżeli nie posiadamy oryginalnego Dooma”
  • Uruchom grę poprzez plik gzdoom.exe, żeby upewnić się, że działa

Oczywiście już w samej grze należy skonfigurować sterowanie, czułość myszy, rozdzielczość etc. – wszystko znajduje się w systemie menu.

Jak uruchomić dodatkowe poziomy do Dooma (na przykładzie „One Humanity” – nowej planszy Johna Romero)

Zakładam, że GZDoom już wam działa, a w jego folderze znajduje się plik DOOM2.WAD, bo to on będzie nam potrzebny, żeby włączyć „One Humanity”. Reszta procesu jest naprawdę banalna:

  • Rozpakuj plik one-humanity.zip do folderu z GZDoom. Pojawi się tam m.in. plik one-humanity.wad
  • Przeciągnij myszą plik one-humanity.wad na plik gzdoom.exe – gra powinna się uruchomić
  • Rozpocznij nową grę jak zawsze – zamiast standardowej, pierwszej planszy Doom II załaduje się nowy poziom Johna Romero

Tutaj warto wspomnieć, że w przypadku One Humanity wystarczy po prostu włączyć grę, bo nowy etap zastępuje oryginalny, pierwszy poziom, ale nie zawsze tak jest. Przyjętym standardem jest dołączanie przez twórcę mapy pliku tekstowego gdzie znajduje się informacja o tym, który dokładnie etap został zastąpiony. Ta informacja wygląda zwykle tak jak na screenie niżej:

Jeżeli zastąpiony został inny poziom niż pierwszy, to po włączeniu gry możemy się do niego przenieść chociażby kodem IDCLEV. Po wpisaniu kodu musimy podać dwie cyfry. Dla przykładu, jeżeli chcemy znaleźć się na poziomie numer 7 to wpisujemy IDCLEV 07. Jeżeli chcemy przejść na poziom 13, to wpisujemy IDCLEV 13 itd.

UWAGA: w przypadku pierwszego Dooma kod przyjmuje format <numer epizodu> <numer poziomu>, czyli wpisanie IDCLEV 13 przeniesie nas na trzecią planszę pierwszego epizodu (a nie na planszę nr 13, jak w przypadku Doom II).

Darmowa i legalna alternatywa jeżeli nie posiadamy oryginalnego Dooma

Jeżeli nie zakupiliśmy Dooma / Dooma II, ale mimo to chcielibyśmy zagrać w jakiś dodatkowy poziom to możemy wykorzystać projekt Freedoom. Wspominałem już o nim w moim poradniku dotyczącym gry w Dooma po sieci. Należy wykonać następujące kroki:

  • Rozpakuj zawartość pliku do folderu tymczasowego
  • Skopiuj z powyższego folderu plik freedoom2.wad do swojego folderu z GZDoom
  • Od tej pory możesz uruchomić grę, a także dodatkowe plansze w sposób opisany w poprzednich akapitach

Projekt Freedoom zawiera darmowe odpowiedniki assetów z oryginalnego Dooma, czyli zmienione są dźwięki, grafika, muzyka, wygląd broni etc. Są to jednak tylko zmiany audio-wizualne – logika działania gry jest identyczna jak w oryginale.

Oczywiście plik freedoom2.wad jest odzwierciedleniem danych z Doom II. Jeżeli chcielibyśmy zagrać w dodatkowy poziom przewidziany dla pierwszego Dooma, to powinniśmy w powyższym punkcie piątym skopiować plik freedoom.wad

Jak nagrać zapis z naszej rozgrywki (popularnie „demo”), a potem go odtworzyć

Jeżeli chcielibyśmy uwiecznić naszą partię i np. pochwalić się później kumplom / żonie / mężowi / latorośli. To z radością informuję, że Doom daje taką możliwość. Ponownie na potrzeby przykładu zakładam, że chcemy zapisać przebieg gry z planszy One Humanity. Robimy zatem tak:

  • Utwórz skrót do pliku gzdoom.exe
  • Kliknij skrót prawym klawiszem myszy i wybierz „właściwości”
  • W zakładce „skrót” (domyślna) w polu „element docelowy” dodaj parametry, aby całość po gzdoom.exe wyglądała jak poniżej. Szczegółowe wyjaśnienie parametrów będzie niżej w osobnym akapicie:

gzdoom.exe -iwad doom2.wad -file one-humanity.wad -skill 3 -warp 1 -record demo001

  • Zatwierdź zmiany przyciskiem „ok”
  • Uruchom grę poprzez niedawno utworzony skrót – gracz od razu znajdzie się na planszy (nie będzie ekranu powitalnego, menu itd.), a rozgrywka się rozpocznie. Od tej pory wszystkie wykonane akcje zostaną zarejestrowane. Aby zakończyć nagrywanie wyjdź po prostu z gry jak zawsze
  • Po wyjściu z gry w folderze z GZDoom pojawi się nowy plik: demo001.lmp
  • UWAGA: Każdorazowe uruchomienie gry przez skrót spowoduje NADPISANIE pliku demo001.lmp. Upewnij się zatem, aby po zakończeniu nagrywania skopiować plik do innej lokacji, jeżeli chcesz zachować poprzedni zapis

Jeżeli zechcemy odtworzyć zapis, musimy zrobić co następuje:

  • Przejdź do folderu GZDoom
  • Kliknij i przeciągnij plik z zapisem (ten z rozszerzeniem *.lmp) na plik gzdoom.exe. Gra się uruchomi i od razu zacznie odtwarzać zapis
  • UWAGA: Jeżeli do nagrania dema wykorzystałeś jakiś dodatkowy poziom (np. właśnie One Humanity) spoza standardowego zestawu, to musisz o tym „poinformować” GZDoom. Jeśli tego nie zrobisz to demo wprawdzie się uruchomi, ale gra wczyta jeden ze standardowych poziomów, co spowoduje, że akcje wykonywane przez bohatera nie będą miały sensu. W związku z tym przed włączeniem tytułu zaznacz zarówno plik z zapisem (*.lmp) jak i plik z dodatkowym poziomem (*.wad) i obydwa te pliki przeciągnij naraz na plik gzdoom.exe. Aby zaznaczyć kilka plików naraz przytrzymaj klawisz CTRL i kliknij interesujące Cię nazwy.

Szczegółowe wyjaśnienie wskazanych wyżej parametrów Dooma

W poprzednim akapicie podałem instrukcje umożliwiające zapis przebiegu rozgrywki, a potem odtworzenie go. Oto szczegółowe wyjaśnienie co dokładnie robią przytoczone wyżej parametry:

-iwad – ten parametr informuje grę, z którego „głównego” pliku .wad ma czerpać dane. Upraszczając temat, jeżeli wskażemy plik doom.wad to gzdoom.exe uruchomi pierwszego Dooma, a jak wskażemy plik doom2.wad to zostanie uruchomiony Doom II. Oczywiście wskazany plik musi znajdować się w folderze GZDoom.

-file – ten parametr informuje grę jakie dodatkowe pliki .wad (oprócz tego głównego doom.wad / doom2.wad) ma wgrać. Są to pliki zawierające dodatkowe poziomy (jak One Humanity) i inne modyfikacje, więc jeśli chcemy z nich skorzystać, to musimy je wskazać.

-skill – ten parametr ustala poziom trudności. Obowiązuje tutaj zakres od 1 do 5, gdzie „1” oznacza najprostszy poziom trudności, a „5” to Nightmare. Wartość „3” to domyślna trudność, czyli „Hurt Me Plenty”.

-warp – ten parametr przenosi nas na wskazany poziom.

UWAGA: składnia parametru ‘-warp’ różni się w zależności od tego czy gramy w Doom, czy w Doom II. W przypadku Doom należy podać dwie liczby oddzielone spacją. Pierwsza z tych liczb wskazuje epizod, a druga poziom. Czyli np. ‘-warp 2 3’ oznacza „trzeci etap w drugim epizodzie”. W przypadku Doom II podajemy tylko jedną liczbę z zakresu 1-32, czyli np. ‘-warp 9’ przeniesie nas na poziom nr 9, ‘-warp 13’ przeniesie nas na poziom numer 13 itd.

-record – ten parametr nakazuje grze nagrać przebieg rozgrywki i zapisać go w pliku o nazwie wskazanej po parametrze. Czyli np. ‘-record zapis_001’ spowoduje utworzenie pliku zapis_001.lmp (rozszerzenie dodawane jest automatycznie)

No i to by było na tyle – ufam że ten poradnik rozwieje chociaż część wątpliwości i pozwoli wam wypłynąć na ocean dodatkowych poziomów do klasycznych gier z serii Doom. Gdyby po przeczytaniu (lub obejrzeniu) poradnika były jeszcze jakieś wątpliwości, to zachęcam do zadawania pytań. Powodzenia! 🙂