Na informacje o jednopłytkowym komputerze 8-bitowym Agon natknąłem się przypadkiem, gdy jeden z serwisów społecznościowych postanowił poczęstować mnie dawką propozycji grup dyskusyjnych, do których jeszcze się nie zapisałem.
Wśród setek pomysłów na wydawanie (z trudem) zarobionych pieniędzy zawsze znajdzie się jakieś ciekawe retro, ale trudno pozostać obojętnym wobec zalewu nowoczesnych metod zabawy w retro, poczynając od coraz lepszych emulatorów, skrzyneczek z FPGA gotowymi na nowe wsady, poprzez karty turbo do Amig i innych sprzętów, które czynią z 30-40-letnich kawałków elektroniki… 30-40-letnią elektronikę chodzącą płynnie jak rtęć po równi pochyłej…
640×480 pikseli, 64 kolory na ekranie, Z80 z taktowaniem 18,432 MHz, z płytki wyprowadzone gniazda na kartę pamięci, klawiaturę PS/2, wyjście D-Sub i audio. Brzmi jak ZX Spectrum na dopalaczach? A może coś zupełnie innego…
Cerberus 2080, Agon i jego późniejsze warianty Agon Light to przede wszystkim jednopłytkowe komputery z Z80 na pokładzie, przygotowane do pracy z dialektem BBC BASIC lub przeprortowanym na Agona CP/M. Szczegółowe informacje na temat samego Agona znajdziecie w tym miejscu.
Co potrafi Agon możecie zobaczyć na filmach publikowanych przez The Byte Attic, natomiast kompletną i działającą wersję Agon Light 2 bez problemu da się zamówić w europejskim sklepie Olmex za jedyne 50 euro. Nieźle, jak na kompletne neo-retro.
